Ciekawostki kulinarne

To, co jest typowe dla papryczek, jakie spotykamy w naszej strefie geograficznej, to bardzo prosty podział: albo słodka papryka albo ostra. Kropka. Raczej nie jesteśmy tak wielką potęgą, aby różnicować papryki. 

Kiedy jednak wejrzy się bliżej do paprykowego świata, okazuje się, że odmian są setki - podobnie, jak pomidorów, w uprawie których mamy na pewno spore doświadczenie. Papryka to jednak trochę co innego. Jakaś bardziej ciepłolubna, generalnie potrzebuje szklarni itd. Ale kiedy już człowiek ma szklarnię, zaczyna dostrzegać sporo możliwości związanych z uprawą papryczki. 

Na stronie BioKing, ponieważ już powoli można się przygotowywać do sezonu, zaczynają się pojawiać sadzonki różnych odmian. Wprawdzie jak na razie można będzie tylko rezerwować sadzonki, ale jednak. W Polsce rzadko mozna kupić nasiona konkretnych odmian chilli, z sadzonkami jest jest jeszcze większy problem. Ja mam zamiar w tym roku na pewno parę własnych roślinek wyhodować.

A jak smakuje najostrzejsza papryka świata ? Jest ostra. Nie mówię tutaj o ostrości pieprzu, bo to jednak trochę inny rodzaj. Tutaj ostrość to parzenie. Zastanawiałam się kiedyś, czy  jest sens dodawać takie papryki do jedzenia (właściwie ich wiórki), skoro są tak ostre ? 

Jakiś czas temu miałam okazję gościć u siebie kilka osób z Meksyku - nosili ze sobą paprykę i dosypywali ją do wszystkiego, co im podano - nasza kuchnia musi być dla nich piekielnie mdła ;) Da się więc jednak zmienić w ten sposób smak i ma to znaczenie, co dodamy do potrawy. 

Ja zwolenniczką chilli nie jestem, nie bardzo potrafię zrozumieć fenomen takiego smaku, mogę więc tylko wierzyć na słowo, że z taką papryczką jak Trinidad Scirpion Red czy Red Savina, smakuje lepiej :)

Myślę, że każdy, kto lubi kulinarne ciekawostki, uwielbia wyprawy do sklepów ekologicznych. Można w nich znaleźć całe mnóstwo wyjątkowych produktów. Ja zajrzałam sobie ostatnio do rzeszowskiego sklepu ekologicznego bioking.com.pl i poszperałam trochę między półkami. Tak mogę podsumować to, na co się natknęłam;

Jest w czym wybierać, przebierać, o czym pisać itd. Niektóre produkty są mi zupełnie nieznane, inne jakby ze słyszenia. Na pewno jednak tylu ciekawostek nie spotkałam, jak właśnie w tym sklepie ekologicznym - Bioking w Rzeszowie - Polecam. 

Kiedy już jakiś czas temu natknęłam się na czosnek niedźwiedzi, byłam przekonana że jest to kolejne zioło z południa Europy. Tymczasem okazało się, że nie - to rodzimy gatunek, o którym zapomnieliśmy. To jednocześnie roślina niezwykle popularna, w wielu rezerwatach, zwłaszcza na południu kraju, można spotkać całe dywany czosnku niedźwiedziego. 

Roślina nie jest specjalnie dekoracyjna, jeśli chodzi o liście, natomiast ma bardzo ładne kwiaty, trochę podobne do klasycznego czosnku. Aromat, jeśli porównać go do naszego, polskiego czosnku, powiedziałabym że trochę delikatniejszy, bez takiego ostrego uderzenia. Lepiej na przykład smakuje jako dodatek do kanapki, w której zazwyczaj zbyt mocne aromaty i smaki nie są mile widziane.

Czosnek niedźwiedzi ma dość dziwny status. Chroniony jest częściowo, znajduje się też w czerwonej księdze. Z drugiej jednak strony  - pewnie poza rezerwatami - jest niszczony przy okazji róznego rodzaju prac melioracyjnych (lubi bagniste tereny). Nie jest więc bardzo rzadkim gatunkiem. Sporo rośnie go w lasach górskich i podgórskich, z kolei na nizinach trudno go spotkać.

Czosnek niedźwiedzi u nas zupełnie odszedł w zapomnienie, trudnmo powiedzieć dlaczego, tym bardziej, że jest przecież rodzimą rośliną. Dopiero ostatnie lata przyniosły mu więcej popularności. O tym, że to tradycyjna roślina świadczą przepisy, w których jest wykorzystywany. Na przykład w Niemczech liście marynuje się w oliwie, w Rosji dodaje je do wiosennej zupy (na takiej samej zasadzie, jak naszą botwinę).

Zdarza się to, choć rzadko, że niektórzy mylą czosnek niedźwiedzi z konwalią majową. Jeśli ktoś ma w ogródku konwalię, to raczej - w przypadku dorosłych roślin - ich nie pomyli. Zawsze jednak warto sprawdzić, czy liście pachną czosnkiem. A najlepiej po prostu kupić już gotowe, ususzone (Dary Natury mają je w ofercie w organicznej, bardzo aromatycznej formie) - mamy wtedy 100% pewność. 

Chia jest produktem, który zdobywa coraz większą popularność. Na rynku można znaleźć dziesiątki produktów z jej dodatkiem. Czym jest, jakie ma właściwości i co sprawia, że cieszy się takim zainteresowaniem ? Postanowiłam sie jej przyjrzeć.

Chia to nasiona szałwii hiszpańskiej. Sama roślina też nie jest specjalnie piękna. Trochę podobna do wielkich chwastów, które czasami wyrywa się z zarośniętych grządek. W naszej części świata nieznana, natomiast w Ameryce Łacińskiej znana już od czasów prekolumbijskich. Aztekowie uprawiali fasolę, kukurydzę i właśnie szałwię hiszpańską.

Chia jest w ogóle ciekawą rośliną, jeśli chodzi o uprawy. Jednym z jej największych producentów jest Australia, a jednocześnie w Europie dopiero w 2009 roku dopuszczono nasiona chia do obrotu jako produkt spożywczy.

Sama roślina, choć niepozorna, jest zaskakująco wartościowa. Nasiona zawierają mniej więcej 20% białka, 34% tłuszczu i 25% błonnika, który łatwo rozpuszcza się w wodzie. To bardzo odżywcza mieszanka.

Z nasionami szałwii hiszpańskiej można zrobić właściwie wszystko. Na wielka skalę jest uprawiana jako roślina oleista. Bardzo często spożywa się ją w formie galaretki po namoczeniu czy to w wodzie, czy mleku bądź jogurcie. Jest doskonałym źrodłem białka, dla osób, które nie jedzą mięsa.

Jak na razie brak jakichkolwiek wiarygodnych badań, które opisują lecznicze właściwości nasionek. Jest to jednak jedno z najchętniej kupowanych nasion w sklepach ze zdrową żywnością.

Jest mnóstwo ciekawych faktów o jedzeniu, o których nie mamy pojęcia - niektóre zupełnie niewiarygodne, ale zobaczcie sami !

- w Tokyo w jednym z parków rozrywki można kupić lody o smaku surowego, końskiego mięsa - a ja myślałam, że lody o smaku bekonu są przegięciem;

- woda kokosowa (bezbarwny płyn znajdujący się we wnętrzu orzecha kokosowego) może być zastosowana jak kroplówka. Tak też używano jej w czasie II wojny światowej w rejonie Pacyfiku; - McDonald's w każdej sekundzie sprzedaje 75 hamburgerów;

- jeden hamburger z fast foodu może zawierać mięso nawet ze 100 różnych krów;

- w XIX wieku keczup był lekiem na biegunkę, sprzedawanym w aptekach;

- najwięcej wody spośród wszystkich warzyw zawiera ogórek - nawet do 96%;

- na świecie uprawia się około 7500 odmian jabłek. Spróbowanie ich wszystkich - gdyby jadło się owoc jednej odmiany dziennie, zabrałoby 20 lat;

- marchewki pierwotnie były ciemno fioletowe. Odmiana pomarańczowa powstała na cześć holenderskiego władcy;

- palma bananowa nie jest drzewem, a gigantyczną trawą (podobnie jak bambus). Tak więc banany nie są owocami, a jagodami;

- największa serwowana potrawa to ... pieczony wielbłąd, jeszcze niekiedy serwowany w Maroku. Aby było ciekawiej, faszeruje się go owcą, kurczakami i jajkami;

- sos Worcestershire wcale nie wydaje się tak bardzo apetyczny. To nic innego jak anchois rozpuszczone w occie winnym - w całości;

- najstarsza zupa świata, jaką udało się odnaleźć powstała mniej więcej 6000 p.n.e. i ugotowano ją z hipopotama.